Mikołaj Ligęza Herbu Półkozic f. 1529 d. 1603
Fra Rodovid NO
| Slektsnavn | Ligęza |
| Kjønn | Mann |
| Fullt navn (ved fødsel) | Mikołaj Ligęza Herbu Półkozic |
| Foreldre | |
| Wiki-side | wikipedia:pl:Mikołaj Ligęza z Bobrku (1529–1603) |
Hendelser
1529 fødsel:
tittel: dworzanin królewski
ekteskap: ♀ Елизавета Йордан (Бонер, Лигеза) [Йорданы] d. > 1575
1562 barnefødsel: ♂ Mikołaj Spytek Ligęza [Ligęza] f. 1562 d. 1637
1603 død:
Notater
Mikołaj Ligęza herbu Półkozic (ok. 1530-1603) – szlachcic polski, syn burgrabiego krakowskiego Feliksa oraz Zofii Tęczyńskiej. Kasztelan czechowski. Przez małżeństwo z Elżbietą Jordanówną, córką Spytka Wawrzyńca Jordana, primo voto Stanisławową Bonerową, uzyskał 21 stycznia 1561 r. starostwo bieckie, które ta trzymała dożywotnio od króla.[1] Od 1566 r. kasztelan zawichojski, od 1577 r. także kasztelan wiślicki, starosta żydaczowski. W 1575 r. otrzymał z rąk Jana Tarły, wojewody lubelskiego, również wójtostwo bieckie.
Był sygnatariuszem aktu unii lubelskiej 1569 roku[2]. W 1573 roku potwierdził elekcję Henryka III Walezego na króla Polski.
Mikołaj Ligęza zasłużył się dla Biecza. W 1574 r. rozpoczął intensywnie dobudowywać mury obronne tego miasta. U króla Stefana Batorego wystarał się o przywilej na trzeci roczny jarmark dla Biecza.[1] Renesansowy nagrobek Mikołaja Ligęzy (1578) znajduje się w kościele Bożego Ciała w Bieczu (okazała rzeźba z postacią rycerza i płaskorzeźbą konia oraz kartuszem z herbami Półkozic, Leliwa, Nieczuja, Sulima).
Przyjął prawo miejskie w Krakowie.
Miał kilkoro dzieci:
Mikołaj Spytek Ligęza (ok. 1562-1637) - kasztelan sandomierski
Zofia Ligęza-Skotnicka - kasztelanowa połaniecka
dworzanin królewski, sekretarz królewski 1655 r., kasztelan czechowski, kasztelan zawichoski, kasztelan wiślicki 1577
Fra besteforeldre til barnebarn
♂ Jerzy Sebastian Lubomirski ekteskap: ♀ Konstanca Ligęza (Lubomirski) , 1
ekteskap: ♀ Barbara Tarło (Lubomirski) , 2
død: 31 desember 1667, Wrocław, anciennement Breslau de la principauté de Breslau
